Explozietie!

15 t/m 23 oktober

Magda Snijders maakt met haar werk zichtbaar wat haar triggert, wat haar raakt. Soms zijn dat vormen, soms zijn dat thema’s. Lange tijd was zij bezig met het uitdrukking geven aan het ouderlijk huis: het Verdwenen Huis, het Vrolijke Huis, het Lege Huis.. Momenteel verdiept zij zich in Hard Zacht. Ze werkt bij voorkeur met klei, maar bij dit thema komen andere materialen aan te pas zoals steen en prikkeldraad.

Marion van Delst was vier jaar toen haar mening vast stond; wij als mensheid moeten goed voor de aarde zorgen! Ze raapte afval op in het bos, lampen moesten uit, de kraan mocht niet onnodig aan, de deuren moesten dicht voor de warmte en ze attendeerde haar ouders op de schadelijkheid van chemicaliën. Haar drang om te creëren maakte dat ze ging schilderen, eerst met acrylverf daarna met olieverf. Het gebruik van dat vloeibaar plastic en andere chemicaliën wrong met haar zorg voor al wat leeft op Aarde. Wat nu…?
 

Heleen Wilke speelt sinds de kleuterschool. Met kinderen en leerlingen. Ze is er van overtuigd ben dat dat spelen je doet verplaatsen naar een andere wereld. Een wereld zonder verdeeldheid. Haar atelier is de plaats waar ze met verf, papier en alles wat ze verzameld , beeld geeft aan wat op haar netvlies staat. Heel lang was dat groot werk, vooral met mensen, omdat communicatie het drijfvermogen van de mens is.  Nu haar zicht minder wordt, wordt het werk ook kleiner.

Waar gaat het over, waar kijk ik naar?
Die vraag stelt Jettie Dooper zich.
“Als ik bezig ben weet ik niet wat het wordt , maar wel weet ik wanneer het me bevalt, wanneer ik het herken, het resoneert.” Ze legt, plakt, kijkt, scheurt, tekent gebruikt papier, stof, wat er voor handen is om de puzzel te leggen. Om die chaos, te ordenen, dat fascineert haar.